Η σειρά έργων με τίτλο ahh,¿ fairy-tales αποτελεί μέρος ενός κύκλου με θέμα το τοπίο σαν ανάκληση μνήμης.
Οι εικόνες της Αννέττας Σπανουδάκη γεννιούνται ως διανοητικές κατασκευές όταν η καλλιτέχνης σταματά να κοιτά.
Την ενδιαφέρει η έννοια του χρόνου και του χώρου με την ιδιότητα του εφήμερου. Για αυτό επιλέγει το χαρτί, ένα υλικό εύθραυστο και φθαρτό. Εκ πρώτης όψεως οι εικόνες της φαίνονται αθώες, ωστόσο περιέχουν πολλά από την ατμόσφαιρα των διηγημάτων του Ε. Α. Poe και ειρωνεία των παραμυθιών του Ο. Wilde. Η αίσθηση αναμονής, κάτι αδιευκρίνιστο, μια αποσταθεροποίηση είναι στοιχεία που τις χαρακτηρίζουν. Παράλληλα επαναδιαπραγματεύεται με τον συμβολισμό και την μεταφορά. Ο θεατής πρέπει να αναζητήσει αυτό που υπονοείται.
Στη συγκεκριμένη σειρά έργων πρωταγωνιστής είναι το χαρτί και η τεχνική paper cut.
Εργαλεία της, μια μείξη εύθραυστου και σκληρού, φωτός και σκιάς. Ο κενός χώρος που δημιουργείται μαζί με το κλειστοφοβικό στοιχείο συνθέτουν τη μυθοπλασία της γύρω από το γήινο τοπίο με τη ρευστότητα και την αβεβαιότητά του.
